I. Wprowadzenie
Z uwagi na liczną grupę Polaków zamieszkujących poza granicami kraju, w tym także z uwagi na zawierane przez Polaków mieszane małżeństwa, które prowadzą do tego, że bardzo często cudzoziemcy stają się spadkobiercami majątków położonych na terytorium Polski, tematyka spadkobrania majątków pozostawionych w Polsce na podstawie testamentów sporządzonych przez obywateli Polski w Polsce lub za granicą ma bardzo doniosłe społecznie znaczenie. Problematyka ta jest aktualna również w sytuacji, w której obywatel innego kraju niż Polska rozporządzi w testamencie majątkiem, w skład którego wchodzi nieruchomość położona na terytorium Polski.

Jeśli spadkodawca zostawił w Polsce nieruchomość, aby spadkobierca (lub zapisobierca) mógł nią swobodnie dysponować zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego, musi uzyskać stwierdzenie nabycia spadku wydane przez polski sąd (art. 1108 w zw. z art. 1107¹ k.p.c.), niezależnie od ewentualnego postępowania spadkowego przeprowadzonego w innym kraju. Alternatywnie spadkobierca może uzyskać akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza w Polsce, o ile nie wchodzą w grę wyłączenia sporządzenia tego aktu wymienione w ustawie Prawo o notariacie.