21.01.2015 - Błażej Baumgart

Spóźniona skarga

Na początku lipca u radcy prawnego zjawił się adwokat, który poinformował, że jest nowym pełnomocnikiem klienta i ma odebrać od radcy prawnego akta dotyczące jego spraw. Po telefonicznym potwierdzeniu tej informacji u klienta, radca prawny przedstawił adwokatowi ogólnie sprawy, które ten miał przejąć. Wspomniał, że jedną ze spraw jest skarga o wznowienie postępowania i że posiada jej projekt. Następnie doszło do protokolarnego przekazania dokumentów dotyczących spraw klienta, w tym projektu skargi o wznowienie. Projekt ten nie wskazywał daty, w której klient powziął wiedzę o wyroku.

  • 0

  • Ocena:

    5

    (1)

Skarżący zarzucił radcy prawnemu brak należytej staranności polegający na wprowadzeniu w błąd nowego pełnomocnika skarżącego co do okoliczności mającej istotne znaczenie w sprawie. W toku dochodzenia dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny. Skarżący zlecił radcy prawnemu prowadzenie kilku spraw, w tym sprawy, w której zostało przeciwko niemu wszczęte postępowanie egzekucyjne z wniosku spółki X, o czym skarżący dowiedział się nieoficjalnie.

Ponieważ skarżący nie wiedział, w oparciu o jaki tytuł wykonawczy prowadzona jest egzekucja, zlecił radcy prawnemu ustalenie tej okoliczności, udzielając mu pełnomocnictwa do wglądu w akta postępowań, w których był lub jest stroną. Radca prawny udzielił aplikantce upoważnienia do zapoznania się z aktami spraw egzekucyjnych prowadzonych przeciwko klientowi.

W dniu 25 marca aplikantka ustaliła w kancelarii komorniczej, na podstawie jakiego wyroku toczy się postępowanie egzekucyjne przeciwko skarżącemu oraz uzyskała jego kopię. Radca prawny przekazał uzyskane informacje skarżącemu, który stwierdził, że nie ma żadnej wiedzy o procesie, w którym zapadł ww. wyrok.

W dniu 6 maja radca prawny zapoznał się osobiście w sądzie z aktami postępowania i uznał, że w sprawie zachodzą przesłanki do wznowienia postępowania - z powodu pozbawienia skarżącego możności działania w procesie. Radca prawny powiadomił o tym skarżącego, jak również o obowiązujący 3-miesięcznym terminie z art. 407 § 1 kpc do wniesienia skargi o wznowienie postępowania. Klientowi wskazano konkretną datę upływu tego terminu, liczonego od dnia zapoznania się z aktami sprawy egzekucyjnej przez aplikantkę. Skarżący zlecił radcy prawnemu przygotowanie skargi. W dniu 27 maja aplikant radcy prawnego, który przygotowywał projekt skargi, spotkał się z klientem i omówił z nim ten projekt oraz przypomniał o konieczności uiszczenia opłat. Skarżący opłat nie uiścił, a termin do wniesienia skargi upłynął z dniem 25 czerwca.

Na początku lipca u radcy prawnego zjawił się adwokat, który poinformował, że jest nowym pełnomocnikiem klienta i ma odebrać od radcy prawnego akta dotyczące jego spraw. Po telefonicznym potwierdzeniu tej informacji u klienta, radca prawny przedstawił adwokatowi ogólnie sprawy, które ten miał przejąć. Wspomniał, że jedną ze spraw jest skarga o wznowienie postępowania i że posiada jej projekt. Następnie doszło do protokolarnego przekazania dokumentów dotyczących spraw klienta, w tym projektu skargi o wznowienie. Projekt ten nie wskazywał daty, w której klient powziął wiedzę o wyroku. Adwokat zapoznał się z aktami sprawy w sądzie, gdzie znalazł m.in. wniosek radcy prawnego z dnia 6 maja o udostępnienie akt. W kancelarii radcy prawnego adwokat, przez swojego aplikanta, uzyskał potwierdzenie, że data zapoznania się przez radcę prawnego z aktami sprawy w sądzie winna być przyjęta za datę, w której klient dowiedział się o wyroku. W dniu 12 lipca adwokat wniósł skargę o wznowienie postępowania. W odpowiedzi na skargę strona powodowa wniosła o jej odrzucenie z powodu przekroczenia terminu 3-miesiecznego, wskazując że w dniu 25 marca aplikantka działająca z upoważnienia radcy prawnego zapoznała się z aktami postępowania egzekucyjnego, w tym z wyrokiem. Powódka przedłożyła na powyższą okoliczność sporządzony przez komornika protokół okazania akt. W tej sytuacji adwokat cofnął skargę, a sąd umorzył postępowanie, zarządzając zwrot pozwanemu kwoty 6.500 zł tytułem połowy uiszczonej opłaty sądowej od skargi oraz zasądził od niego na rzecz powoda kwotę 7.200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Rzecznik dyscyplinarny skierował do sądu dyscyplinarnego wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko radcy prawnemu zarzucając mu, że nie poinformował nowego pełnomocnika swojego klienta o okoliczności mającej istotne znaczenie dla oceny dopuszczalności wniesienia skargi o wznowienie postępowania, co skutkowało wniesieniem przez nowego pełnomocnika skargi o wznowienie postępowania z uchybieniem terminu z art. 407 § 1 kpc, czym radca prawny naruszył obowiązek wykonywania czynności zawodowych zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą starannością. Rzecznik dyscyplinarny uznał za bezsporne, że radca prawny nie mógł w terminie wnieść skargi o wznowienie postępowania, a termin do jej wniesienia upłynął bezskutecznie z winy klienta, który nie uiścił opłaty od skargi. W sytuacji jednak, w której już po upływie terminu do wniesienia skargi, do radcy prawnego zgłosił się adwokat w celu przejęcia spraw skarżącego, radca prawny miał obowiązek poinformować nowego pełnomocnika o wszelkich istotnych okolicznościach sprawy, w tym zwłaszcza o kwestii terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania – tak, aby nowy pełnomocnik, rozważając wniesienie skargi wiedział, czy termin ten może być dochowany. Powyższego radca prawny nie uczynił ani w bezpośredniej rozmowie z adwokatem, ani też pośrednio, poprzez przekazanie dokumentów, z których wynikałoby, że 25 marca doszło do zapoznania się z aktami postępowania egzekucyjnego, w tym z wyrokiem. Okoliczność ta nie wynikała również z przekazanego adwokatowi projektu skargi, w którym data powzięcia przez stronę wiedzy o wyroku nie była wskazana. W konsekwencji adwokat, nie mając żadnych podstaw do przypuszczeń, że skarżący lub jego były pełnomocnik, powzięli wiedzę o wyroku wcześniej, wniósł skargę o wznowienie postępowania w dniu 12 lipca, będąc przekonanym, że termin do wniesienia skargi biegnie od dnia 6 maja i że jest dochowany.

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał radcę prawnego za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu oraz orzekł wobec niego karę dyscyplinarną i obciążył kosztami postępowania. Radca prawny nie złożył odwołania od orzeczenia OSD. [ ]

===

Tekst pochodzi z cyklu "Z REPERTORIUM RZECZNIKA" In Gremio nr 5 (90)

W cyklu „Z Repertorium Rzecznika” rzecznik dyscyplinarny OIRP w Szczecinie - pan Błażej Baumgart - prezentuje sprawy, które były przedmiotem postepowań dyscyplinarnych w samorządzie radcowskim. Sprawozdania z działalności organów dyscyplinarnych, przedstawiane na corocznych zgromadzeniach samorządów prawniczych, zawierają zwykle suche liczby i fakty. Autor rubryki postanowił przedstawiać czytelnikom In Gremio problematykę postępowań dyscyplinarnych od kuchni, zamieszczając w swoich tekstach opisy spraw najbardziej kontrowersyjnych, wywołujących gorące dyskusje, pobudzających do refleksji. 

/Redakcja In Gremio/

Komentarze

  • 0

  • Ocena:

    5

    (1)

Brak wpisów. Bądź pierwszym, który skomentuje!

Dodaj komentarz